Ulga na rehabilitację a naprawa samochodu

Jak wyjaśniła Izba Skarbowa, koszty eksploatacji samochodu używanego na dojazdy na niezbędne zabiegi leczniczo – rehabilitacyjne, w przypadku, gdy osoba niepełnosprawna jest jego współwłaścicielem, mogą być uznane za wydatki na cele rehabilitacyjne. Jest to zgodne z artykułem 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści art. 26 ust. 7a ww. ustawy wynika, iż za wydatki, o których mowa uważa się wydatki poniesione na:
• w pkt 3 – zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
• w pkt 14 – używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczanej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczaną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Jeśli chodzi zaś o kanapę, koszty jej zakupu nie będą mogły stanowić wydatków na cele rehabilitacyjne, ponieważ podatniczka nie wykazała, że lekarz specjalista (odpowiedni do niepełnosprawności danej osoby) stwierdził, iż kanapa tapicerowana stanowi dla wnioskodawczyni sprzęt niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.