Smutni wydają więcej pieniędzy

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się

Komentarze

• 19:00:17, 02-02-2009 Jaga_13

  Cytat:

  Nuneh

  a raczej zrelksować sie. Zawsze mam w takich chwilacjh poczucie winy, ze pzreciez coś tam w kącie zalega i potrzeba to zrobić. Przerywam ten swoj rekaks i idę do roboty.
  Pzrez swoje długie życie nigdy nie udało mi sie ,,odjechać" i poddać się relaksacji. Wiecznie podświadomie kontroluje otoczenie. Moze dlatego jestem wiecznie zmęczona i senna.

  Kochana kiedyś podobnie robiłam.Teraz uważam,że dom jest dla mnie a nie ja dla niego.Mam więcej czasu dla siebie.A i wszyscy są już na tyle dorośli,że sami mogą sobie wziąć jesć itd.Staram się dbać o siebie,bo jak sami o siebie nie zadbamy to kto to zrobi.Powodzenia.

  ... zobacz więcej

• 00:32:25, 03-02-2009 Nuneh

  są sprawdzone i trafne. Trudno je jednak wprowadzić w życie, skoro zawsze to ja byłam najaktywniejszym członkiem rodziny w garach , odkurzaniu i innych pracach porządkowych
  Staram sie nie nadskakiać, ale przyzwyczajenie moje i moich panow to siła trudna do powalenia.
  Wiecznie słyszę a gdzie jest to ...a gdzie jest tamto...

• 06:29:12, 03-02-2009 tadeusz50

  Cytat:

  Nuneh

  są sprawdzone i trafne. Trudno je jednak wprowadzić w życie, skoro zawsze to ja byłam najaktywniejszym członkiem rodziny w garach , odkurzaniu i innych pracach porządkowych
  Staram sie nie nadskakiać, ale przyzwyczajenie moje i moich panow to siła trudna do powalenia.
  Wiecznie słyszę a gdzie jest to ...a gdzie jest tamto...

  Jak widzę sama stworzyłaś to błędne koło który sama się zapętliłaś. Na pytanie gdzie co jest odpowiedz prosta tam gdzie wczoraj położyłeś/aś. Zamień się w jednopalcowca, usiądż, i pokazuj palcem ty zrobisz to tamten tamto. Trochę to początkowo będzie trudne i ciężkie w realizacji ale skuteczne.

  ... zobacz więcej

• 09:35:30, 03-02-2009 Jaga_13

  Ja też bylam jak mi się wydawało ta niezastąpiona,nadopiekuńcza.Ale od kiedy zaczęłam wyjeżdżać do pracy zagranicą okazało sieę ,że wszyscy sobie radzą.Teraz tak trzymam.Mamy wpływ tylko na siebie samego i na to jak postępujemy.A Twoim jest po prostu tak wygodnie.Nie daj się dbaj kochana o siebie.

• 14:03:30, 03-02-2009 Nuneh

  jak sie zostaje poźną kwoką. Mj młodszy syn ma 16 lat ale zawsze na niego dmuchałam bo to taki ukochany wyczekiwany. Chłopak ma 185 wzrostu jest bardzo przystojny i nie sparwia żadnych kłopotw wychowawczych . jest chwalony w szkole, na osiedlu w rodzinie. Boje sie o niego bo dzisaiejsza młodzież jest okrutna. jak ktoś oddstaje to jest na muszce. Ta moja nadopiekuńczość w domu to poprostu objaw lęku. Starszy to juz teraz w domu rodzinnym jest gościem a wiec jak przyjeżdża to wiadomo. Mąz natomiast pracuje 7 dni w tygodniu od switu do wieczora a srody do 1.30 w nocy. więc mimo , zę moje zdrowie z piłką w okolicy kości guzicznej /uczucie/ nie zmienia sie od 2 mcy to staram sie jak mogę. Najgorsze, ze wraca mi stupor a to juz tragedia. Nie chce znowu wylądować na oddziele psychiatrycznym. Sorry, zę o tym piszę ale potzrebuje to z siebie wyrzucić. wybaczcie:

  ... zobacz więcej

• 16:04:32, 03-02-2009 basia73

  Nuneh, zamiast zadręczać się że ktoś, coś zrobi twojemu synowi, ciesz się że nie masz z nim żadnych problemów wychowawczych. To jest największa radość dla matki.

• 16:25:02, 03-02-2009 tadeusz50

  Zastanawiam się czy zazdrościć Nuneh czy też obawiać się o jej syna. 16 latek nie sprawiający kłopotów wychowawczych? Toż to wiek buntu i pokazywania swojego ja. Mój syn w tym wieku to i odszczeknął się do nas i coś tam zbroił i uczyć nie bardzo się chciał, ot normalny młodzieniec. Obawiałem się czy prześlizgnie się przez maturę. Teraz dostojny pan doktor i gdy mówię mu czemu nie chciał się wtedy uczyć odpowiada "tato ty wiesz ile zaoszczędziłem wtedy czasu?" I nie mam mu co odpowiedzieć bo zdecydowanie prześcignął rodziców.

  ... zobacz więcej

• 16:25:04, 03-02-2009 Jaga_13

  Cytat:

  Nuneh

  jak sie zostaje poźną kwoką. Mj młodszy syn ma 16 lat ale zawsze na niego dmuchałam bo to taki ukochany wyczekiwany. Chłopak ma 185 wzrostu jest bardzo przystojny i nie sparwia żadnych kłopotw wychowawczych . jest chwalony w szkole, na osiedlu w rodzinie. Boje sie o niego bo dzisaiejsza młodzież jest okrutna. jak ktoś oddstaje to jest na muszce. Ta moja nadopiekuńczość w domu to poprostu objaw lęku. Starszy to juz teraz w domu rodzinnym jest gościem a wiec jak przyjeżdża to wiadomo. Mąz natomiast pracuje 7 dni w tygodniu od switu do wieczora a srody do 1.30 w nocy. więc mimo , zę moje zdrowie z piłką w okolicy kości guzicznej /uczucie/ nie zmienia sie od 2 mcy to staram sie jak mogę. Najgorsze, ze wraca mi stupor a to juz tragedia. Nie chce znowu wylądować na oddziele psychiatrycznym. Sorry, zę o tym piszę ale potzrebuje to z siebie wyrzucić. wybaczcie:

  Kochana moja ja wiem,że na odległość dobrze radzić,a ze swoimi sprawami i tak zostajemy sami,sami musimy je rozwiązać,bo nikt tego za nas zrobi.Ale może jest jakiś psychterapeuta w okolicy?Jak chcesz napisz do mnie na priv,to pogadamy.Szpitale psychiatryczne też sa dla ludzi.Uściski.

  ... zobacz więcej

• 01:24:22, 25-07-2009 zosinek

  Co stalo sie z tym wątkiem?początek był o smutasach wydajacych pieniądze a koniec? Ja także lubiłam kupować coś na polepszenie nastroju ale to bylo dawno jak jeszcze pracowałam.Miałam wtedy inną sytuację finansową,lepszą ,na emeryturze nastrój poprawiam sobie rozmową z kimś bliskim życzliwym i to musi mi wystarczyć.Mogą to być także książki lub internet.

• 17:03:28, 25-07-2009 Basia.

  Faktycznie, zrobiliśmy skok w bok prawdą jest, że na poprawienie nastroju dobrze jest kupić sobie jakiś drobiazg.

Strony : 1 2 3 4 5 nastepna »

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.