Jak nie paść ofiarą oszustwa: „Na wnuczka"

Metoda „na wnuczka" rozpoczyna się telefonem do uprzednio wyszukanej ofiary. Rozmowa prowadzona jest w taki sposób, aby oszukiwana osoba uwierzyła, że rozmawia z kimś ze swojej rodziny i sama wymieniła jego imię oraz inne dane, pozwalające przestępcom wiarygodnie pokierować dalszą rozmową. Rozmówca informuje, że wydarzyło się coś bardzo złego (np. wypadek lub porwanie) albo pojawiła się wyjątkowa okazja na zarobienie łatwych pieniędzy (np. na giełdzie lub okazyjne kupno mieszkania). Zwraca się wtedy z prośbą o natychmiastową pomoc finansową. Oszust prosi o przygotowanie gotówki i jednocześnie oszust oświadcza, że osobiście nie może przyjechać po pieniądze, więc przyśle po nie swojego zaufanego przyjaciela lub współpracownika. Zdarzają się także prośby o przelew na konto bankowe lub wspólny wyjazd do banku z „przyjacielem" i wypłatę gotówki.

Oszukiwana osoba będąca w przeświadczeniu, że pomaga rodzinie oddaje swoje oszczędności przestępcom.

Według statystyk Komendy Stołecznej Policji, w roku 2010 odnotowano ponad 300 postępowań prowadzonych w sprawie tego rodzaju oszustw. W roku 2009, ich liczba wyniosła 229.

Statystycznie ofiarami przestępstw oszustw metodą na „wnuczka" są osoby w wieku od 50 do 97 lat. Najczęściej jednak są to osoby, które ukończyły 70. rok życia.

Spośród odnotowanych przestępstw zaledwie 158 zgłoszono jako usiłowania. Dane te wskazują, że zdecydowana część osób oszukanych bądź narażonych na tego rodzaju oszustwa, nie posiada wiedzy o konieczności zgłaszania Policji wszelkich podejrzanych sytuacji.

Łączna kwota strat wyniosła około 5.714.000 zł, w tym w gotówce 5.361.240 zł, 43.900 USD i 49.600 Euro oraz biżuteria o wartości 21.000 zł.

Informator opublikowano na stronach internetowych DokumentyZastrzezone.pl, zbp.pl oraz ksp.waw.pl.