Dlaczego za dużo wydajesz lub na wszystko ci szkoda? Określ swoją finansową osobowość

Niektórzy bez namysłu wchodzą do ekskluzywnego sklepu i kupują nieprzyzwoicie drogą koszulkę, inni najpierw porównają ceny w pięciu miejscach i jeszcze sprawdzą ewentualne promocje internetowe, zanim nabędą najprostszy T-shirt. Z czego to wynika? Nie, nie tylko z poziomu zarobków czy wysokości emerytury. Do drugiej grupy nierzadko należą ci, których pensja kilkakrotnie przekracza średnią krajową, a do pierwszej - osoby, które mają na koncie debet przed przelewem kolejnej . Sprawa jest bardziej skomplikowana i dotyczy naszego sposobu bycia.

Zagadnienie osobowości finansowej bezpośrednio dotyczy , ale nie ogranicza się jedynie do nich. Wszak decyzje ekonomiczne wpływają na wiele innych sfer życia, w tym relacje w związku i z przyjaciółmi. Poznaj swoją osobowość, bo dzięki tej wiedzy możesz uniknąć wielu błędów i działać bardziej świadomie. Jak powiedział amerykański filozof Eric Hoffer, „aby stać się kimś innym niż jesteśmy, musimy mieć świadomość, jacy jesteśmy".
Typologii jest wiele, poniżej przedstawiamy te najpowszechniej opisywane osobowości. Warto jednak pamiętać, że podane poniżej typy cechują się wyższym poziomem ogólności i pojedynczy ludzie zwykle odznaczają się więcej niż jednym z nich.

Ciułacz (Saver)

Dla niego pieniądze to niezbywalny środek poczucia bezpieczeństwa, dlatego bardzo ostrożnie je wydaje i często odczuwa strach przed ich utratą, która mogłaby być uznana za osobistą katastrofę. Jednocześnie nie istnieje kwota, która sprawiłaby, że ciułacz poczułby się bezpiecznie.

Jaki jest ciułacz? To osoba zorganizowana, odpowiedzialna i godna zaufania. Namiętnie szuka cenowych okazji - przegląda w tym celu Internet oraz sprawdza oferty kilku sklepów. Prawdziwym powodem do dumy jest dla niego/niej nabycie czegoś taniej niż się spodziewał/a. Często myśli o pieniądzach zwykle się o nie martwiąc.

Ciułaczowi grozi popadanie w finansową obsesję i zamęczenie bliskich swoim stylem życia. Poważne kłopoty mogą dotyczyć związków, zwłaszcza gdy partner/ka ciułacza nie chce kilkakrotnie oglądać każdej złotówki przed jej wydaniem... Skuteczną „terapią" dla takiej osoby może być podjęcie pewnego ryzyka finansowego, zainwestowania niewielkiej części i przekonania się, że nie musi to oznaczać ekonomicznego Armagedonu. Słowem, ciułacz powinien po prostu nieco „wyluzować".

Szastacz (Spender)

Jak sama nazwa wskazuje, lubi wydawać pieniądze. Właściwie jednak lubi odczuwać przyjemność, jaką czerpie z zakupu rozmaitych rzeczy. Ich nabywanie sprawia, że czuje się bardziej doceniany/a, lubiany/a, akceptowany/a.

Szastacz jest impulsywny i hojny. Chętnie płaci za znajomych, kupuje drogie prezenty, rozpieszcza swoich bliskich, a także siebie. Kolekcjonuje przedmioty, lubi drogie marki i prestiżowe sklepy. Wyznaje dewizę „carpe diem", a nie stawianie sobie długoterminowych celów.

Jasne, że przy takim sposobie życia nawet członek rodziny Rockefellerów popadłby w finansowe tarapaty. Klasyczny szastacz jest więc narażony na kłopoty z utrzymaniem płynności finansowej. Eksperci radzą, by ludzie o takiej osobowości starali się postawić sobie granice oraz zwracać większą uwagę, gdzie „uciekają" pieniądze poprzez odnotowywanie wydatków.

Ignorant (lub Unikacz, czy też Uchylacz, Avoider)

Dla niego/niej, im mniej się mówi o pieniądzach, tym lepiej. Finanse go/jej nie interesują lub uważa, że inne sprawy są ważniejsze.

Ignorant cechuje się tym, że zapomina o zapłaceniu czynszu na czas, rzadko opłaca ratę kredytu w terminie, nie wdaje się w dyskusje o pieniądzach. Na szafce w przedpokoju ignoranta piętrzą się nieotwarte pisma z banku.

Efektem niedbałego podejścia do finansów mogą być zaległości w opłatach, rosnące odsetki, a nawet nieprzyjemne spotkanie z komornikiem. Choć ignorantowi się to nie podoba, finanse są jedną ze sfer jego/jej życia i trzeba stawić im czoło, by uniknąć poważniejszych problemów. Warto się przemóc i choć w podstawowym zakresie poznać zasady korzystania z kart kredytowych, oferty rachunków oszczędnościowych, czy filary systemu emerytalnego. Paradoksalnie, to pozwoli na znaczne ograniczenie czasu poświęcanego na finansową stronę życia.

Finansowy asceta (Money Monk)

Pieniądze wiąże z kwestiami moralnymi. Uważa, że przydawanie im dużego znaczenia jest nieetyczne i prowadzi do niewłaściwych zachowań. Niechętnie zajmuje się sprawami finansowymi, bo te kojarzą mu/jej się z wyzyskiem, , niesprawiedliwością.

Asceta odznacza się tym, że unika rozmów o finansach, nie szuka okazji w obawie, że wiążą się z czymś nie do końca uczciwym, nie chce inwestować pieniędzy, by nie wyjść na chciwego/chciwą.

Pieniądze są dziś na tyle niezbędne, że trudno wyobrazić sobie, by współczesny świat mógłby się bez nich obejść, lub by wrócono do wymiany towarów. Wykorzystywane są zarówno w dobrych, jak i złych celach, więc asceta powinien skupić się na tych pierwszych. Nie ma nic niewłaściwego w rozsądnym używaniu pieniędzy i nie muszą one zaburzać rozwoju duchowej sfery życia - warto mieć dystans do dziedziny finansów, ale nie warto popadać w skrajność.